Somu: “Wij wonen hier omwille van mijn werk. Binnen een half jaar vertrekken we terug naar India. Onze zoon zit op een internationale school en onze dochter op een Vlaamssprekende.” Saveetha: “Ik hoop dat ze nu al wat Nederlands begrijpt.” Somu: “Via vrienden vonden we dit appartement. De ligging en verbindingen met het openbaar vervoer zijn ideaal. Verder vinden we het hier rustig en veilig. We kennen de buren van ziens. Het geeft een goed gevoel altijd dezelfde gezichten in de gang te zien. Hoewel wij Tamil spreken en onze buren Nederlands verstaan we elkaar.  Al is het beperkt. ‘Hoe gaat het?’ lukt nog maar meer informatie over de buurt bijvoorbeeld kan ik niet vragen. Dat vind ik wel jammer. Saveetha: “Wij hebben heel vriendelijke buren. Ik zeg altijd tegen de kinderen dat ze stil moeten zijn in de gang. Maar dan zegt de buurvrouw: ‘dat is normaal, het zijn kinderen.’” Somu: “Ik zeg liever goeiedag tegen mijn buren dan ‘hi’ tegen een vriend op facebook. In een flatgebouw wil ik weten naast wie ik woon. We mogen niet klagen. Ik krijg zelfs complimenten van de buren dat ik een mooie vrouw en kinderen heb!”

Bekijk het vervolg hier.

Verschenen op 11 april 2013 in De Nieuwe Antwerpenaar.